મારે તો ઃ

આગિયો બનવું છે
મારા અંધકારનો ઉપાય મારા જ હાથમાં ...

ઝરણું બનવું છે
અવરોધનમાંથી માર્ગ કાઢવો સાવ સહેલો ...

ખિસકોલી બનવું છે
સહજ થઈ પડે પડ્યા પછી ઉપર ચઢવાનું ...

મંદિરનો ઘંટ બનવું છે
વિસરાય નહીં ક્યારેય, નીસરેલો નાદ પાછો નથી ફરતો ...

આયનો બનવું છે
મતિ ના સૂઝે ખોટે રસ્તે દોરવાની, કોઈને પણ ...

તબલચીનો હાથ બનવું છે
જીવ સીંચી શકાય ચામડાના એક નિર્જીવ ટૂકડામાં ...


-- ચંદ્રેશ ઠાકોર
નોર્થવિલ, મીશીગન.

રંગરોગાન

લીલાછમ્મ પાંદડાંને દૂરદૂરથી સંભળાય છે
યમરાજનાં પાનખરપગલાં ...

પણ,
ગુપચુપ કફન ઓઢી લેવાને બદલે
મસ્તીએ ચઢે છે એ સમગ્ર જમાત
રહ્યાસહ્યા દિવસોમાં હોળી-ધુળેટીનો લ્હાવો લૂંટવા,
અને ઝગમગાવી મૂકે છે એમનું સમુહ અસ્તિત્વ.
બૂઝાતા દિવા જાણે પ્રજ્વળી ઊઠ્યા.

સમજવો હોય જો એ પાનખરી રંગોનો જાદુ
તો
એક અખતરો કરી જુઓ:
ટોળે વળો મેપલના બે-ચાર ઝાડનાં ઝૂંડ નીચે
સફેદ પોશાક પહેરીને, નખશિખ.

તરબોળ થઈ જશે એ ધોળુંધબ્બ મૌન
વિધવિધ રંગરોગાનનાં સૂરસંગીતમાં ...


-- ચંદ્રેશ ઠાકોર
નોર્થવિલ, મીશીગન.

હાઈકુ (૧)

કાગળહોડી
સઢ ઉકેલી, કેવી
જલદી ભાગી!

---

મનઆંખો તો
ખડકી નહીં પણ
આયખું માપે.

---

ઉમ્મર રાચે
હવે પગ ઝબોળી
શૈશવકાંઠે.

---

પંખી ભેગાં, આ
માળામાં કલરવ
જાણે આસવ.


---


-- ચંદ્રેશ ઠાકોર
નોર્થવિલ, મીશીગન