તારું સ્મિત

તપ્ત સુક્કી માટીને પણ સાંગોપાંગે ભીંજવી દે
એવું તારું સ્મિત
મન મુકીને વરસી એને મ્હેક મ્હેકાવી રિઝવી દે
એવું તારું સ્મિત.

કાળા ભમ્મર વાદળિયાંને બેફામ ગગડતું રોકી દે
એવું તારું સ્મિત
ડાળ ઉપરથી સાવ સુક્કુંયે પાન ખરંતું અટકાવી દે
એવું તારું સ્મિત.

ટપકટપકતાં નેવાં પણ એ દુરદુરથી સૂકવી દે
એવું તારું સ્મિત
હિમ થીજેલા હૈયાને બસ પળભરમાં ઓગાળી દે
એવું તારું સ્મિત.


-- ચંદ્રેશ ઠાકોર
નોર્થવિલ, મીશીગન

લઘુ કાવ્યો (૪)

આજે રજતજયંતિ
કાલે સુવર્ણ, પછી અમૃત.
એમ, માપણી બધી વર્ષોમા જ.
દુનિયાની એ છે બહુ જુની ટેવ.
મારી માપપટ્ટી તો બહુ નાની,
માત્ર ક્ષણો જ છે એમાંઃ
રજતક્ષણ
સુવર્ણક્ષણ,
અમૃતક્ષણ ...

-----

પાળિયા રોજ રોજ ઠોકાય છે
સૂરજની છડી પણ રોજ રોજ પુકારાય છે.

પારણાં પણ રોજરોજ બંધાય છેઃ
પાળિયા રોજ રોજ ઠોકાય છે એટલે નહીં,
સૂરજ રોજ રોજ ઊગે છે એટલે ...

-----

-- ચંદ્રેશ ઠાકોર
નોર્થવિલ, મીશીગન.