બે બોલ

ચાલને ગોરી, બોલને ગોરી, બસ બોલીને બે બોલને ગોરી, હસને ગોરી
તોડીને આ મૌનની ભીંતો શબ્દવેલ પર ચઢને ગોરી, બોલને ગોરી.

બોલે ઝરણું બોલે શમણું વાદળ પણ કાળાં ગગડે
ગોરી તું તો ધબકે કોમળ ના કેમ લગીરે પલડે?
તોડીને આ મૌનની ભીંતો શબ્દવેલ પર ચઢને ગોરી, બોલને ગોરી ...

ના માંગું ઝરણાંની ખળખળ ના વાદળનો ગગડાટ
બસ છે મારે તો ચકલા-ચકલીની અરધીપરધી યે વાત
તોડીને આ મૌનની ભીંતો શબ્દવેલ પર ચઢને ગોરી, બોલને ગોરી ...


-- ચંદ્રેશ ઠાકોર
નોર્થવિલ, મીશીગન

પડદો

વર્ષો થયાં
રંગમંચના તખતા ઉપર
જાતજાતનો ભાગ ભજવાયો:
પારણાંનો દોર ખેંચાયો
આંગળીનો દોર્યો દોરાયો
લાવતો નહીં, આવતો જ દેખાયો
અને
વહાલથી જ
વ્યાજનો હિસાબ ચુકવાયો.

અરે!
ત્યાં તો અચાનક
એ પેઢીનો પડદો પડ્યો
અને
તાળીમાં સાચવેલો ગડગડાટ
એમ જ
હાથમાં રહી ગયો ...


-- ચંદ્રેશ ઠાકોર
નોર્થવિલ, મીશીગન

પરવા

અડીખમ
ના તૂટે ખડક,
સમંદરને
ક્યાં છે એની પરવા?

સ્થિતપ્રજ્ઞ
ના જાગે ઝાડવાં,
તમરાંને
ક્યાં છે એની પરવા?

નિશ્ચિંત
જગ આખું ભરનીંદરમાં,
ચાંદાને
ક્યાં છે એની પરવા?

-- ચંદ્રેશ ઠાકોર
નોર્થવિલ, મીશીગન