લઘુ કાવ્યો (૩)

પરોઢનો સુનકાર કેટલો શાંત છે!
નથી લેશમાત્ર પણ મારી તૈયારી
શ્વાસના ઘોંઘાટને વહેતો કરી
એ શાંતિનો ભંગ કરવાની.

િદવસ આખ્ખો રાહ જોતો ઘૂરકી રહ્યો છેઃ
શ્વાસ, જરા ખમ્મા કરો
આ ચોઘડિયાની શાંતિને તમે પણ માણો ...


-----


મગરનાં આંસુ
સાવ ખોટાં
પોકળ શબ્દો જેવાં બોદાં.
પારખવાં સાવ સ્હેલાં.

સાચ્ચા આંસુને પામવા
હોય તો
જરા
આંખનું પગથિયું ઊતરવાની તકલીફ લો.


-----


છપ્પા-થપ્પાની રમતમાં
બંધ હોય છે દાવ દેનારની આંખો.
પણ
ઝાડની ડાળીઓમાં સંતાકૂકડી રમતા તો
સાવ ખુલ્લી હોય છે
ઓલા ચકલા અને ચકલીની આંખો.

એ રમતનું નામ શું હશે?


-----

-- ચંદ્રેશ ઠાકોર
નોર્થવિલ, મીશીગન