હું જુગારી છું.
હા, દીકરા
હું, તારો બાપ
બની ગયો જુગારી
આ હથેલીમાં રેખાઓ કોતરાઈ ગઈ તે ઘડીથી.
શું કહું, પાસા સવળા પડ્યા જ નથી.
કારણ સમજ્યો, પણ મોડું મોડું,
હોડમાં હાર્યા પછીઃ
પાસા ઊંચકતો હું એ જ રેખાઓવાળી હથેલીમાં,
પાસા ફેંકતો પણ એ જ રેખાઓવાળી હથેલીથી.
સમાજ તો ચૂંથણાં કરશે જ કે
દીકરાની રગોમાં રેલાઈ રહેવાની બાપની લત, જુગારની.
જુગારીનો દીકરો જુગારી જ થવાનો. કદાચ સવાયો.
પણ, ના ના ના
એ શબ્દો તારે કાને પડે તે પહેલા
જાહેરાત કરવા હું તૈયાર છું કે
તારી નસોમાં ફરતું લોહી મારું નથી.
માત્ર એક જ શરતેઃ
મને તું બાંહેધરી આપ
કે
ક્યારેય
તું તારી હથેલીમાં કોતરાયેલી રેખાઓનો કેદી નહીં બને ...
-- ચંદ્રેશ ઠાકોર
નોર્થવિલ, મીશીગન.
Friday, September 3, 2010
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment