નીંદરને મારી મેં તો સાફસાફ કહી દીધું
મારું નમણું આ શમણું નહીં તોડ.
પહેલો દરવાજો જરા સાચવીને ખોલજે
મેહુલા ને મોરલાની જામી છે જોડ,
ભીંજઈ ભીંજઈ હું તો સ્નેહે તરબોળ
સાવન ને સાજનની લાગી છે હોડ. ... મારું શમણું નહીં તોડ. ...
બીજો દરવાજો જરા હળવે ટકોરજે
પ્રેમના મોડમાં હું પાડું કેમ ફોડ,
નીતરતા વ્હાલની ખુદ નજરું ઉતારતી
સ્હેજે નથી ઊગતા ઓલા સૂરજના કોડ. ... મારું શમણું નહીં તોડ ...
ત્રીજે દરવાજે હું તો ગાયબ થઈ લાગશે
સાતમે આકાશે લપઈ હૂંફાળી સોડ,
નશીલી નશીલી હું તો પિયુમાં ડૂલ
કિનખાબી સેજ, રાતરાણીના છોડ. ... મારું શમણું નહીં તોડ ...
નીંદરને મારી મેં તો સાફસાફ કહી દીધું
મારું નમણું આ શમણું નહીં તોડ.
-- ચંદ્રેશ ઠાકોર
નોર્થવિલ, મીશીગન
No comments:
Post a Comment