તપ્ત સુક્કી માટીને પણ સાંગોપાંગે ભીંજવી દે
એવું તારું સ્મિત
મન મુકીને વરસી એને મ્હેક મ્હેકાવી રિઝવી દે
એવું તારું સ્મિત.
કાળા ભમ્મર વાદળિયાંને બેફામ ગગડતું રોકી દે
એવું તારું સ્મિત
ડાળ ઉપરથી સાવ સુક્કુંયે પાન ખરંતું અટકાવી દે
એવું તારું સ્મિત.
ટપકટપકતાં નેવાં પણ એ દુરદુરથી સૂકવી દે
એવું તારું સ્મિત
હિમ થીજેલા હૈયાને બસ પળભરમાં ઓગાળી દે
એવું તારું સ્મિત.
-- ચંદ્રેશ ઠાકોર
નોર્થવિલ, મીશીગન
Sunday, December 25, 2011
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
કાળા ભમ્મર વાદળિયાંને બેફામ ગગડતું રોકી દે
ReplyDeleteએવું તારું સ્મિત -
ઘણુંજ સુંદર
આ શબ્દોની સરખામણી માં કોલેજ નાવર્ષોની નાદાની તો જુઓ .
રીત પ્રીત ની ઘેરાય છે સ્મિતમાં તમારા
વરસસે વાદળી ક્યારે ભીંજવવા સમૂળગા
ખબર કોને વા'શે કેવા, વાયરા કાલે અષાઢી
છોડી લાજ ગર્જો આજ, દો વીજમાં સળગવા
ભરત શાહ
આભાર, ભરતભાઈ. ... ઉમ્મર તો ઉમ્મરનું કામ કરતી જ રહેવાની!! "વીજમાં સળગવા"નો વિચાર જેટલો સ્વાભાવિક હતો એટલું જ સ્વાભાવિક થઈ પડે છે "સાવ સુક્કુંયે પાન ખરંતું" વિચારોમાં આવી જાય એ!
DeleteThis comment has been removed by the author.
ReplyDelete