એકાંત

આંખ ખુલ્લી છે
પણ, મીંચાયેલી છે ...

ટોળું ઊભરાય છે
પણ, મને કોઈ દેખાતું નથી ...

ઘોંઘાટ ઘેરી વળ્યો છે
પણ, સંભળાય છે માત્ર અંતરનો અવાજ ...

એકાંત, આભાર તારો
તેં જે ખજાનો ધર્યો.
બસ, હું ઉજવું છું એ વૈભવ ...

બિચારો એ
જે ટોળે ઘેરાતો રહ્યો, અટવાતો રહ્યો.


-- ચંદ્રેશ ઠાકોર
નોર્થવિલ, મીશીગન