જોજનો કાપવા છે મારે પગને થાકવા ના દેશો
હાર્યાને હાથ દેવો મારે દમને હારવા ના દેશો.
નવાજે છે સ્નેહથી મિત્રો હુંફાળા ઘેરે આતમજન
મહેફિલને માણવી છે મારે નશામાં ડૂબવા ના દેશો.
રણની સાવ સૂક્કી છે રેતી કિનારે ભીંજાયેલી રેતી
તફાવત કેટલો કેવો સમજને ભૂલવા ના દેશો.
સુખ કેવું તરબતર મારે અને લોક તરસ્યું છે ચોગરદમ
પરબની માટલીને કોઈ કાંકરી વાગવા ના દેશો.
--ચંદ્રેશ ઠાકોર
નોર્થવિલ, મીશીગન
No comments:
Post a Comment