મોર એની શય્યામાંથી ઊઠે
મોરપીંછના પુરા શણગાર સાથે
ટહુકાના રણકાર સાથે ...
મોગરો એની નીંદરમાંથી જાગે
પુરી તાજગીથી
અને સુગંધથી તરબતર ...
મોર અને મોગરો એવા પાઠ શીખવી શકે?
માનવી એ પાઠ શીખી શકે ?
-----
ટહેલતો ગયો હું તો ચમનમાં
જોવાને
ફોરંતાં અને ફોરમતાં ફૂલોને.
દંગ થઈ ગયો હું તો
જોઈને
ડાળીએ ડાળીએ તારા જ ચ્હેરા ...
-----
ઝળહળતા તડકાને
કેમેરામાં કાયમી ઝડપવા માટે
એને જીવંત કરવા માટે
અરે, સાચે જ એને બોલતો કરવા માટે
અનિવાર્ય થઈ પડે છે
નિર્જીવ
અને કાળોધબ્બ
છાંયો ...
-----
-- ચંદ્રેશ ઠાકોર
નોર્થવિલ, મીશીગન.
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment