ઝળહળતી સવારી લઇને આવે છે સૂરજ
વેરતો પ્રસન્નતા, રોજ રોજ.
વિચાર આવ્યો:
ચાલ, એના કટકા કરી દઉં
અને ઓશીકા તળે દબાવી રાખું ...
પહેલાં ડગે સત્કારે છે
તરવરતી લીલાશ અને મહેકતા રંગો. રોજ રોજ.
વિચાર આવ્યો:
ચાલ એનો ચૂરો કરી દઉં
અને એક કૂંડામાં રોપી લઉં ...
અને
વિચાર આવ્યો:
એમ, ઢળતી સાંજે
રંગીન એક છોડની સોગાત સાથે
અજવાળું ઉજવતો રહીશ. રોજ રોજ. ...
-- ચંદ્રેશ ઠાકોર
ર્નોર્થવિલ, મીશીગન
No comments:
Post a Comment