કાટમાળના ઢગલામાં
એક સાંકળની લોખંડી ગૂંચ ઉપર
બેઠું છે એક પતંગિયું,
સાવ નિશ્ચિંત.
પાંખ પ્રસારી, બંધ કરી, વળી પ્રસારી
ઊડી ગયું,
મૂછને વળ દેતું.
એ લોખંડ,
એ સાંકળ,
એ ગૂંચ,
એ પાંખ ...
-- ચંદ્રેશ ઠાકોર
નોર્થવિલ,મીશીગન
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
વિચક્ષણ મન
ReplyDeleteજડ અને ચંચળ
હાથે કરી ઉભી કરે ગુંચવણ
ગુમાવે આંખ ગુમાવે પાંખ
થઈ જાયે રાખ
જોતાં જોતાં
કોઈ પતંગિયાનું મુક્ત ઉડાણ